Piękniejsza niż Emmma Watson

*Z punktu Mariji*

 

  Obudziłam się wczesnym rankiem i rozmyślałam nad pięknym snem, z którego właśnie się obudziłam. Usiadłam na łóżku i sięgnęłam po telefon, aby sprawdzić, która jest godzina. Ku mojemu zaskoczeniu w tej chwili dostałam smsa od nieznanego numeru. Odblokowałam dotykową komórkę i przeczytałam wiadomość:

  „Spotkamy się dzisiaj około 10? Przyjadę po Ciebie ;) Kendall”

A więc to jednak nie był sen. Wczorajsze popołudnie było prawdziwe. Do spotkania zostały 2 godziny. Ku zdziwieniu mamy zjadłam szybko śniadanie i zaczęłam się szykować.

*Z punktu Kendalla*

  Nie wytrzymałem dłużej. Musiałem się z nią spotkać. Działała na mnie jak narkotyk. Kto by pomyślał, że na zabój zakocham się w fance. Ale co tu się dziwić? Była piękniejsza niż Emma Watson, którą uważałem za ideał. Uszykowałem się po cichu, aby nie budzić kumpli i zszedłem do kuchni coś zjeść. Niespodziewanie na dole zastałem Jamesa.

-Co ty tu robisz?- zdziwiłem się- Zwykle śpisz do południa.

-Gustawo chciał mnie rano widzieć.- rzucił z buzią pełną dietetycznych muesli- A ty gdzie się tak wystroiłeś? Do swojego anioła?

-Znowu zaczynasz? Tak poza tym to nie twoja sprawa.

-Dobra, tylko jak masz zamiar jej śpiewać, to najpierw kup jej zatyczki do uszu-śmiał się Maslow.

-Uważasz, że fałszuję?!- oburzyłem się i już miałem mu dać kuksańca, gdy do kuchni wszedł Carlom.

-Znowu będziecie się kłócić?- zapytał załamującym głosem Pena

-Nie, to tylko takie… kumpelskie przepychanki- tłumaczył James

-Aha, taa jasne-zaśmiał się pod nosem Los – Robię naleśniki. Ktoś chce?

-Ja- powiedziałem robiąc sobie kawę.

Po pysznym śniadaniu wsiadłem na motor i pojechałem po moją ukochaną.

*Z punktu Marii*

Kendall przyjechał po mnie punktualnie.

-Dlaczego chciałeś mnie widzieć?- zapytałam lekko zdziwiona, że przepiękny i utalentowany Kendall Schmidt chciał się spotkać z kimś takim jak ja.

-Muszę ci coś powiedzieć-zaczął niepewnie Schmidt

-Słucham?- uśmiechnęłam się do piosenkarza. 

-Podobasz mi się i to bardzo. Ciągle o tobie myślę i nie mogę zapomnieć. Czy zechciałabyś być moją dziewczyną?

Nogi się pode mną ugięły. Myślałam, że zemdleję. Jeszcze tydzień temu całowałam plakat z Kendallem i marzyłam, by mieć chociaż jego autograf, a dzisiaj K3 wyznaje mi miłość.

-Wszystko w porządku?- zmartwił się Schmidt

-T-tak, tylko mnie zaskoczyłeś. O-oczywiście, że chcę być twoją dziewczyną.

-Wspaniale- ucieszył się chłopak- W takim razie zabiorę cię na naszą pierwszą wspólną randkę.

_______________________________________________________________________________________________

Przepraszam, że tekst trochę wychodzi poza pole, ale coś mi się pokićkało :P :/
 Mam nadzieję, że wybaczycie ;)